سنگسار

چند نفر را در زندگی مثل فیلم سنگسار ثریا خودمان نشستیم داوری کردیم قضاوت کردیم حکم دادیم و حکمش را به اسم خدا به زبان خدا اجرا کردیم

در ذهنمان در قلبمان سنگسارشان کردیم ،دستمان نبود چه بسا تا سینه در خاک فرو میکردیمشان و عین دقیق حکم را اجرا میکردیم

این روزها سنگ های مردم دستشان نیست در زبانشان است ، همان هایی که نمازشان سر وقت است روزه  ی قضا ندارند محرم و صفر هم مشکی پوشند 

قبل از همه ی اینها خودم ،خودم یاد دادم به خودم که زبانم سنگ نشود برای شکافتن سر کسی که آقا جان جراحت دل خوب نمیشود که نمیشود

نصیحت نیست ولی شب که سرمان رسید به بالش همان لحظات کوتاه یا طولانی قبل از خواب که ما میمانیم و سقف بتونی بالای سرمان میفهمیم که غلط زیادی کردیم

میفهمیم که یک روزی یک جایی همان خدا میزند از کمر به دو نصفمان میکند

با آبروی همدیگر بازی نکنیم