صلاحیت

روی صحبتم با عزیزانی است که در آینده نزدیک بچه دار خواهند شد و یا در برنامه ی کوتاه مدت یا بلند مدتشان به این موضوع خیلی جدی فکر میکنند .

چندنکته ی پیش پا افتاده:

_جلوی چشم کودک خود همدیگر را در حد مرگ کتک نزنید.

_در اتاقها و انباری های تاریک ساعت های متمادی حبسشان نکنید.

_روی آنها بنزین نریخته و آنها را تهدید به آتش زدن نکنید(بخصوص در سنین کمتر از 9 سال)

_جلوی چشم کودک خود رگ نزنید .

_آنها را در خانه ی این و آن جا نگذارید چون احساس بی خانمان بودن برای یک کودک کشنده است.

_جلوی درب مدرسه شان با ظاهر یک دوره گرد ظاهر نشوید و محتویات کیف او را برای بدست آوردن پول کف خیابان نریزید.

_بعد از چندین سال که گذاشتید و رفتید زحمت برگشتن به خودتان ندهید.

_آنها را برای خرید سیگار و یا هر زهرمار دیگر به مغازه هر کثافتی نفرستید.

_بعد از هر دعوا و کتک کاری وقتی عواطف زناشوییتان غلیان میکند و میخواهید با هر عملی از دل هم دربیاورید مطمعن شوید که کودکتان خواب است.

_بعد از انجام اعمال قبیح بالا از آنها نخواهید که شما را ببوسند یا میزان علاقه خود به شما را جلوی همه بیان کنند.

با هر دین و آیین و مذهب و کوفت و دردی هم که حساب کنید این والدین هیچ حقی بر گردن این فرزندان ندارند جفتگیری را گاو نر و ماده هم میتوانند انجام دهند.قبل از هر اقدامی برای پدر و مادر شدن بیماری های روحی و روانی و حتی جسمی خود را اگر هم قابل درمان نیست حداقل در حالت کنترل شده ای قرار دهید.باور کنید همان خدایی که به آن ایمان دارید همان  که دست به سینه گوشه ای نشسته و فقط و فقط نظاره میکند از شما انتظار بدبخت کردن کسی را ندارد.

پ.ن:میدانم پدران خیلی خوب و افسانه ای کم نیستند و عده ای که رفتارهای بالا را دارند انگشت شمارند خواستم به عنوان کوچکتر وصیتی کرده باشم تا شما خدایی ناکرده در این دسته ی انگشت شمار قرار نگیرید!