سوال ((من اینجا چه غلطی میکنم؟)) را در برهه های مختلفی در زندگی از خود پرسیده ام و هر زمان که جوابی در شان این سوال پیدا نکردم آنقدر شجاعت داشتم که محل یا جمع مورد نظر را بدون خداحافظی ترک کنم
- ۲ نظر
- ۲۹ آذر ۹۴ ، ۱۴:۴۰
_دوستای جدیدت چطورین؟
+آدمای سطحی با زخم های عمیق
اینکه کتاب ها و موزیک ها و رستوران های خوب رو به همدیگه معرفی کنیم کار خیلی خوبیه
ولی بنظرم(که قطعا نظر من جز مامانم برای کسی مهم نیس) یکم هم خط فکریه خودمونو داشته باشیم
نذاریم خیلی زیاد بهمون فکر تزریق کنن
خودمون یکم وقت بذاریم و علاقمندی های خودمونو پیدا و دنبال کنیم
یجایی تو کتاب(( جز از کل ))جسپر تو تعریف از عموش تری میگه:اون فردی بود که یک طلوع و غروب خورشید را هم از دست نداده بود
گاهی دست آوردهای زندگی همین قدر ساده و شیرین و دست یافتنی هستن
پیشنهاد:یک لیست از دست آوردهای این مدلیتون تهیه کنید
مامان میگه تو نمیتونی فکرتو آزاد کنی
همیشه برای خودت یسری مسائل جور میکنی که با فکر کردن بهش خودتو آزار بدی
شایدم راست میگه
اعتراف:بنده یک فکرآزارم که نمیتوانم از بعضی از مسائل به راحتی عبور کنم