سوال بنیادی

سوال ((من اینجا چه غلطی میکنم؟)) را در برهه های مختلفی در زندگی از خود پرسیده ام و هر زمان که جوابی در شان این سوال پیدا نکردم آنقدر شجاعت داشتم که محل یا جمع مورد نظر را بدون خداحافظی ترک کنم

ما عشق از دست دادگان

داخلی (خانه ی مادربزرگ) نیمه شب

مادربزرگ روی مبل نشسته پاهایش را روی میز دراز کرده عینک را در انتهایی ترین نقطه ی بینی قرار داده 

از دستگاه پخش صوت ((منتظرت بودم ))داریوش رفیعیان پخش میشود

دخترک روی پای مادربزرگش دراز کشیده و کتاب دیگو و فریدا را در دست دارد و پتوی مسافرتی چهارخانه ی صورتی بنفشش را که بوی عطر marry me میدهد را تا ابتدایی ترین نقطه ی بینی بالا کشیده و گاهی از ترس برخورد انتهای میل بافتنی شماره 2.5 به چشمانش سرش را به چپ میچرخاند

+خانوم جان:میدونم که کتاب نمیخونی و حواست جای دیگه س

_مارال:میدونم که بافتنی نمیبافید و حواستون جای دیگه س

+خودتو اذیت نکن

_نمیکنم

+ما دوتامون عشق از دست دادیم ولی غمش برای تو خیلی زود و بزرگ بود مادر 

_اوهوم

و پتو را تا مرز روییش موهایم بالا میبرم

آهنگ تمام میشود و در سکوت بی انتهای خانه فقط صدای بهم خوردم میل های بافتنی خانوم جان میپیچد که مایه ی دلخوشی این روزهای من است.

جدیدیان

_دوستای جدیدت چطورین؟

+آدمای سطحی با زخم های عمیق 

شاید

شاید اگر نزدیک بودی

طوری که با هر بار سر گرداندن خودت را میدیدم نه عکست را

زمین در مدار و تونالیته ی موزون تری در حرکت بود

فمینیسم طور

یکی از مشکلات ما دخترا البته به نظر من (که قطعا نظر بنده اهمیتی نداره خودم میدونم) اینه که به اندازه ی کافی برای خودمون وقت نمیذاریم

تا ما وقت نذاریم و خودمونو نشناسیم نباید از دیگران انتظار داشته باشیم که ما رو بشناسن و بهمون علاقمند بشن

آل د تایم عاشق بودن و آل د تایم وقف کسی بودن ضربه ی بدی به توانایی هامون میزنه 

یکم به خودمون اهمیت بدیم و باور کنیم ((اگه کسی ما رو نگیره قطعا نمیمیریم))

جمله ی بالا شاید بار ادبی کمی داشته باشه(که بخاطر کم سوادی من در ادبیاته) ولی بار معناییش بالاس!

و به قول مرجان جان فرساد عزیز در آلبوم blue flowers :آدم که تا آخر عمر تنها نمیمونه

والیوم 1000

اینبار وقتی به عزیزی رسیدین بجای اینکه ببوسیدش دستتون رو بذارید روی صورتش روی گونه هاش

این آرامش بخش ترین حس دنیاست

خط فکری

اینکه کتاب ها و موزیک ها و رستوران های خوب رو به همدیگه معرفی کنیم کار خیلی خوبیه

ولی بنظرم(که قطعا نظر من جز مامانم برای کسی مهم نیس) یکم هم خط فکریه خودمونو داشته باشیم

نذاریم خیلی زیاد بهمون فکر تزریق کنن

خودمون یکم وقت بذاریم و علاقمندی های خودمونو پیدا و دنبال کنیم

جز از کل

یجایی تو کتاب(( جز از کل ))جسپر تو تعریف از عموش تری میگه:اون فردی بود که یک طلوع و غروب خورشید را هم از دست نداده بود

گاهی دست آوردهای زندگی همین قدر ساده و شیرین و دست یافتنی هستن

پیشنهاد:یک لیست از دست آوردهای این مدلیتون تهیه کنید

مازوخیسم فکری

مامان میگه تو نمیتونی فکرتو آزاد کنی

همیشه برای خودت یسری مسائل جور میکنی که با فکر کردن بهش خودتو آزار بدی

شایدم راست میگه

اعتراف:بنده یک فکرآزارم که نمیتوانم از بعضی از مسائل به راحتی عبور کنم 

لطف

+یه لطفی در حقم میکنی؟

_آره جانم اگه در توانم باشه حتما

+دیگه از این خوشگلتر نشو